رتبه یک کشوری در  آزمون سراسری که بشوی، ناخودآگاه همه نگاه‌ها جذبت می‌شود و همه می‌خواهند بدانند که چطور درس خواندی؟ چقدر درس خواندی ؟ چطور روحیه‌ات را در این دوران کرونایی حفظ کردی و ….

ما هم با همین سؤال‌ها به سراغ ابوالفضل حاجی محمد حسین کاشی، رتبه یک کشوری گروه آزمایشی علوم ریاضی و فنی رفتیم. گفت و گوی زیر، پاسخی به همین سؤال‌هاست؛ البته ذکر این نکته مهم است که شاید تمام راهکارها یا نحوۀ مطالعه این داوطلب در تمامی‌دروس، برای داوطلبان آزمون سراسری کاربردی نباشد؛ زیرا رتبۀ  آقای حاجی محمد حسین کاشی، نتیجۀ یک سال مطالعه نیست و بی‌شک وی یک دانش‌آموز توانمند در سال‌های تحصیل خود  بوده است؛ در ضمن توانمندی‌ها و روحیۀ هر داوطلبی با سایر داوطلبان نیز متفاوت است و نمی‌شود یک نسخۀ واحد را برای همه پیچید، اما می‌توان از ریزه کاری‌های نحوۀ مطالعه یا چگونگی برخورد وی  با مشکلات  بهره برد. با تشکر از آقای ابوالفضل حاجی محمد حسین کاشی که در این گفت و گو شرکت کردند.

 

 

 

 

گروه آزمایشی : ریاضی
رتبه ریاضی در منطقه : 1
رتبه زبان در منطقه : 22
نام مدرسه : متوسطه 2 پسرانه غیرانتفاعی علوى
رشته قبولی: مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف – تهران

 

برای لغات، قبل از هر آزمون، آنها را به فاصله یک یا دو روز، از روی لغت‌نامۀ  انتهای کتاب می‌خواندم و لغاتی را که سخت‌تر بود یا معنایی را که کمتر متداول بود و کمتر به ذهن می‌رسید، حفظ می‌کردم. چیز دیگری که در این زمینه مؤثر بود، این بود که معلم ادبیات، هر جلسه پرسش لغت داشت و این مساله باعث دوره و مرور آنها می‌شد. در مورد بخش‌های دیگر، یعنی آرایه، قرابت و دستور، می‌توان گفت که پایه‌اش فهم ادبی است؛ اینکه شما چقدر توانایی دارید یک شعر یا متن ادبی را بخوانید و بفهمید. تنها راه حل نیز این است که شما مدام شعر و متن ادبی بخوانید و سعی کنید تا معنا و مفهوم آن را بفهمید. هر چه بیشتر بخوانید، بهتر عمل می‌کنید، و این فهم می‌تواند با تست زیاد زدن یا با شعر خارج از کتاب درسی خواندن، به دست بیاید.

آرایه و دستور هم، پایه‌اش فهم ادبی است؛ البته لازم است که قبلش یک مجموعه از تعریف‌ها را بلد بود؛ برای مثال، بدانی که استعاره چیست و چه فرقی با تشبیه دارد. حالا اینکه چطور از اطلاعاتت برای تست زدن  استفاده کنی، لازمه‌اش این است  که شعر را بفهمی تا بتوانی آرایه آن را پیدا کنی و بعد تست زیاد بزنی. برای قرابت هم فقط تست می‌زدم؛ البته از تست زدن کوتاه هر شب استفاده نمی‌کردم و  وقتی معنی شعری را هم نمی‌دانستم، حتماً معنی آن را یا از روی پاسخنامه می‌خواندم یا از معلم می‌پرسیدم.

 

 

در درس عربی از پایه قوی بودم و به خاطر همین هم فقط کمی‌قواعد را مرور می‌کردم و بقیه وقتم را تست می‌زدم؛ ولی در کل، خیلی وقت برای عربی نگذاشتم.

برای درس معارف نیز زیر نکته‌های مهم کتابم را خط کشیده بودم و آنها را به طور مکرر می‌خواندم تا حدی که متن و تصویر کتاب کامل در ذهنم بماند. بعد از آن هم تعدادی تست به صورت سریع می‌زدم؛ برای مثال، 25 تست را در 10دقیقه حل می‌کردم  و تست‌های غلطم را رفع اشکال می‌کردم.

برای زبان هم لغات را  از روی دفترچۀ آمادۀ لغت مطالعه می‌کردم و سعی می‌کردم که تمام معانی هر کلمه و حالت آن کلمه را  در جمله حفظ کنم، و برای انجام این کار وقت زیادی می‌گذاشتم. برای گرامر هم بعد از مطالعه دقیق قواعد،  شروع به تست زدن می‌کردم. در مورد درک مطلب نیز فقط نمونه حل می‌کردم؛ البته از یک مجموعه قواعد اولیه درک مطلب هم استفاده می‌کردم. در دوران جمع بندی هم آزمون‌های زبان مشابه کنکور می‌دادم.

 

 

برای  حسابان سرکلاس سعی می‌کردم که به طور کامل درس را متوجه بشوم. در کلاس خیلی کم تمرین تشریحی حل می‌کردیم و بعد از آن تست‌های مبحثی کار می‌کردیم و در نهایت با تمرین تست‌های سخت، مهارتم را در این زمینه بالا می‌بردم.

برای یادگیری هندسه و گسسته نیز سرکلاس سعی می‌کردم که به طور کامل درس را متوجه شوم . برای دروس سال یازدهم  نیز تمرین تشریحی حل می‌کردم و وقتی به مبحث مسلط می‌شدم، فقط تست مبحثی می‌زدم؛ به خصوص تست‌های سخت. هر از  چندگاهی نیز دوباره جزوه‌ام را برای برخی از نکات تستی دوره می‌کردم.

در کل، در دروس ریاضی، رفع اشکال تست‌های غلط و «نزده» یا تست‌هایی را که به نظرم راه خوبی نرفته بودم، حتماً انجام می‌دادم.

توضیح جزیی‌تر در مورد ریاضیات این است که یک بخش کوچک‌تر از موفقیت، در ریاضی مربوط به استعداد شخصی است؛ اما بقیه‌اش این است  که انواع مختلف تست‌ها را دیده باشی و روش حل کردن تستی شان را بلد باشی، عدد گذاری کردن را بلد باشی. تست سخت دیده باشی. تست سخت دیدن خیلی مهم است؛ چون  باعث می‌شود که شما مهارتت در آن مساله بیشتر بشود و بهتر آن را درک کنی؛ به خصوص در هندسه و حسابان؛ چون همیشه در این دروس با سؤالاتی مواجه می‌شویم که جدید هستند و با روش جدید حل می‌شوند، و شما اگر  این مدل سؤالات را ندیده باشی، سر آزمون نمی‌توانی آنها را  حل کنی. همچنین یاد گرفتن نکات تستی، به خصوص در ریاضی، هندسه و گسسته، باعث می‌شود که تست را سریع‌تر بزنی؛ در واقع، به نظر من تیپ‌های مختلف تست را دیدن، اصلِ کار است.

 

 من به خاطر اینکه سال یازدهم به طور جدی برای المپیاد فیزیک مطالعه و تمرین داشتم، مطالب را  در سطح بالاتر از کنکور بلد بودم. به خاطر همین موضوع، فقط به مقدار معمول همه تست می‌زدم.

 

 

کلاً خیلی تو شیمی خوب نبودم. با این همه، نحوۀ مطالعه‌ام این گونه بود که برای بخش حفظی، بخش‌هایی از کتابم را که خط کشی کرده بودم، به طور مکرر مطالعه می‌کردم و بعد از آن به مقدار معمول تست مبحثی می‌زدم و رفع اشکال می‌کردم. برای مساله‌ها، علاوه بر تست‌های متوسط، تست‌های سخت هم می‌زدم تا مطلب برایم جا بیفتد.

 

من شخصاً اعتقادی به برنامه‌ریزی دقیق نداشتم و فقط سعی می‌کردم که تکالیف محوله از طرف مدرسه یا کار‌های لازم برای کنکور آزمایشی را حتماً انجام بدهم، اما زمان بندی‌اش برایم مهم نبود. مطالعه‌ام  در بازه‌های 90 دقیقه‌ای بود ، ولی اکثر اوقات موفق نمی‌شدم. در کل، برنامه تعیین شده‌ای نداشتم و برخی از  اوقات چهار ساعت بدون استراحت کار می‌کردم و برخی از اوقات، بیشتر از 20 دقیقه نمی‌توانستم کار کنم، ولی حتماً کار را تا مدت مقرر انجام می‌دادم. اهل مطالعه در شب هم  نبودم و ساعت 11 الی 12 می‌خوابیدم.

راستش خیلی مدیریت زمان را  هم بلد نبودم و مثل خیلی از افراد، بعضی از اوقات مدت زیادی سرگرم فضای مجازی یا تماشای تلویزیون بودم؛ البته انجام کار‌هایم تا موعد معین و نتیجه عالی گرفتن، خط قرمزم بود و در این موارد چیز‌های دیگر را  کنار می‌گذاشتم.

 

 

  قطعاً وجود مشاور خیلی مهم است.

 

 اول از همه، برای برنامه‌ریزی. من واقعاً با برنامه‌ریزی مشاورمان جلو می‌رفتم. ثانیاً به منظور آشنایی با منابع خوب برای تست زدن، از راهنمایی‌های ایشان استفاده می‌کردم؛ چون با کتاب‌های مختلف آشنا بودند، و در نهایت، برای وقت‌هایی که مشکل موردی پیش می‌آمد از ایشان کمک می‌خواستم؛ برای مثال، وقتی در یک درس نتیجه نمی‌گرفتم یا مدتی بود که حال خوشی نداشتم، سراغشان می‌رفتم؛ البته پی‌گیر بودن مشاور هم می‌تواند در این مسیر کمک کننده باشد؛ هر چند که من خودم برنامه‌ام را جلو می‌بردم.

 

با مرکز مشاوره سایت کنکور ، مشاورت رو از بین رتبه های برتر آزمون سراسری انتخاب کن

 برنامه ریزی اختصاصی + مشاوره تلفنی + پیگیری روزانه + پرسش و پاسخ مجازی + رفع اشکال درسی + مناسب ترین قیمت

 

به تغذیه خیلی اهمیت می‌دادم و از میوه و آجیل و تنقلات در هنگام مطالعه و زدن تست استفاده می‌کردم. در طول کنکورهای آزمایشی و کنکور اصلی هم، آجیل و تنقلاتی مثل مویز و برگه زردآلو می‌خوردم. ضمناً هرگز بدون خوردن صبحانه، هیچ کاری نمی‌کردم. کلاً آدم خوش غذایی هستم!

 

اصلاً. من از جمله افرادی هستم که از ورزش خوشم نمی‌آید! فقط مدتی در تابستان کلاس شنا می‌رفتم.

 

همان طوری که گفتم، در ایام تابستان کلاس شنا می‌رفتم؛ البته در طول سال هم قصد داشتم که به این کلاس بروم، اما به خاطر گسترش بیماری کرونا نشد. بیشتر تفریحم، گپ زدن با دوستانم، فضای مجازی و تماشای تلویزیون بود؛ البته بعضی از اوقات، بازی‌های موبایلی هم می‌کردم.

 

فضای مدرسه‌مان کاملاً رقابتی بود؛ البته رقابت مثبت. شاید 10 نفر اول دوره با هم رقابت داشتند و سعی می‌کردند که نتیجه بهتری از بقیه بگیرند. من یکی از دلایل پیشرفتم را همین رقابت می‌دانم؛ چون همکلاسی‌هایی داشتم که قوی و با انگیزه بودند و من برای عقب نماندن از آنها مجبور به انجام تلاش بیشتر بودم.

 

قطعاً آنها خیلی مؤثر بودند. از آماده کردن فضای منزل برای راحت‌تر درس خواندن من تا چشم‌پوشی از برخی از مهمانی‌ها و انجام کار‌ها و صرف هزینه‌های مالی که در این سال متقبل شدند؛ به خصوص در دوران گسترش بیماری کرونا که بیشتر در منزل بودم. همچنین دعای پدر و مادرم تاثیر زیادی در موفقیت من داشت.

 

در آزمون‌های آزمایشی، اکثراً رتبه زیر 10 می‌آوردم. اگر هم درس یا آزمونی را خراب می‌کردم، اصلاً و ابداً برایم مهم نبود. نهایتاً اگر می‌دیدم که درسی را خیلی بد دادم، یک مقدار  فشار کاری‌ام را در  آن درس زیاد می‌کردم.

 

به نیایش برای موفقیت اعتقاد دارید؟

قطعاً من قبل از هر کنکور آزمایشی دعا می‌کردم، و اگر موفق بودم، سجده شکر به جا  می‌آوردم. برای موفقیت در کنکور اصلی هم نذر کردم و روز قبل و صبح کنکور هم دعا کردم. همچنین خیلی از اهل بیت (علیهم السلام) در این زمینه کمک گرفتم.

 

دوران کرونا، باعث افت کاری من شد؛ چون در فضای مدرسه نبودم که همه درس بخوانند و من هم میان آنها درس بخوانم. وسایل تفریحی هم بیشتر در دسترسم بود و وقتم را

می‌گرفت؛ البته مدرسه با برنامه‌ها و آزمون‌های آن‌لاین کمک کرد که برای دانش‌آموزان خیلی مشکلی پیش نیاید.

از حق نگذرم که  برای من تا حدودی هم این فرصت، فرصت خوبی بود؛ چون می‌توانستم با برنامه دلخواهم و آن‌گونه که دوست دارم درس بخوانم.

 

دو سه کنکور آزمایشی داشتم و به مطالعه دروسی مثل معارف و شیمی ‌یا لغات فارسی و زبان پرداختم.

 

 شب کنکور حدود ساعت 11 خوابیدم.

 نه، همه چیز خوب بود.

 

سر آزمون، برای تست زدن از زمان نقصانی استفاده می‌کردم؛ یعنی  تست‌هایی را که بلد نبودم یا وقت‌گیر بودند، با آرامش علامت می‌زدم، رد می‌کردم و بعداً برمی‌گشتم و در زمان باقی مانده رویشان فکر می‌کردم. تست‌هایی را هم که اصلاً پاسخ آنها را نمی‌دانستم یا دارای مساله وقت‌گیر بود، کنار می‌گذاشتم و نمی‌زدم.

 

ساعت 4 صبح یکی از دوستانم به منزلمان زنگ زده بود و خبر را گفته بود، ولی من خواب بودم و بقیه خانواده متوجه شدند. بعد از آن، برادرم روی صفحه موبایلم عکس نفرات برتر را گذاشته بود و من وقتی صبح بیدار شدم و گوشی‌ام را برداشتم، فهمیدم که رتبه یک شدم.

 

توقع داشتم رتبه خوبی بیاورم؛ مثلاً زیر 50 شوم، ولی چون شیمی ‌را خراب کرده بودم،  فکر نمی‌کردم که تک رقمی ‌بشوم؛ البته قبل از کنکور، برای تک رقمی شدن درس ‌می‌خواندم.

 

رشته کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف.

 

 من به رشته برق و کامپیوتر علاقه زیادی داشتم و با مشورت آشنایان فعال، رشته کامپیوتر را انتخاب کردم. در مورد دانشگاه هم به نظر می‌رسد که در رشته‌های مهندسی، دانشگاه صنعتی شریف دانشگاه بهتری باشد.

 

 

اول توکل، دوم توسل، سوم تلاش، و بعد از اینها اعتماد به نفس و آرامش خیلی مهم است. به طور تخصصی‌تر در مورد درس هم باید بگویم که رفع اشکال تست، پاسخ به سؤالات  درسی دیگران و رفیق‌های درسخوان، در این زمینه، خیلی مؤثر هستند.