خود فریبی ممنوع! شروع کنید!!

به نام او که تلاش برای آنچه باید باشد را به انسان آموخت….

مغز انسان ذاتا در مقابل تغییر،مقاومت دارد که پاسخی طبیعی هست.هرگاه بتوانیم در مقابل این مقاومت کم نیاریم و با سربلندی از این مرحله عبور کنیم،میتوانیم با ایجاد تغییرات مثبت،به موفقیت دست پیدا کنیم.

ذهن ما شبیه یک عضله هست و با استفاده کردن،قوی تر میشود و قابلیت بیشتری پیدا میکند.

ذهن؛بزرگترین دارایی ماست ولی میتواند بزرگترین مانع ما نیز باشد.

ذهن؛مهم ترین ابزاری است که دارید،ولی اگر ندانید چطور از آن استفاده کنید؛بی فایده می شود.

کسی که رها کردن ساحل را به جان نخرد، نمی تواند اقیانوس های جدید را کشف کند.

اغلب مردم وقتی پیشرفت مشهودی در کارشان نمی بینند،پیش از رسیدن به ثمره تلاش شان دست از تلاش برمیدارند.بهتر است بتوانیم و بپذیریم که به میل خودمان،افکارمان را تغییر دهیم و با خودمان مخالفت کنیم.

زندگی نه انعطاف دارد و نه خطی هست و همیشه بهترین ها برنده نمی شوند.

باید یاد بگیریم که هرگز برای شروع، صبر نکنیم.

صبر نکنیم همه چی ایده آل بشه که بتوانیم شروع کنیم.وقتی راه بیوفتیم؛کم کم یادمیگیریم که چگونه شرایط را به ایده آل نزدیک کنیم.

برای هیچ کاری زمان مطلوب وجود ندارد.فقط زمان حال وجود دارد.

هر عملی بی نقص نخواهد بود.

هر عملی به نتیجه دلخواه نخواهد رسید.

هر عملی نتیجه نخواهد داد.

اشتباه کردن،به نتیجه ناقص رسیدن و تجربه کردن برای دیدن اینکه چه خواهد شد؛همه جزئی از روندی هست که در نهایت آن را درست خواهد کرد.

فراموش نکنید که هر چیز را که بخواهید،آن هم شما را خواهد خواست.

برای اینکه رشد کنید و پیش بروید،باید خودتون رو آسیب پذیر کنید.

باید 100%مسئولیت زندگی تان را بپذیرید

باید خطر از دست رفتن راحتی و آرامش مان را بپذیریم.

جهان به عمل،پاداش میدهد.نه به تفکر!

بزرگترین چیزی که جلوی رسیدن اکثر افراد را به موفقیت میگیرد؛ این است که فکر میکنند در بعضی موارد کافی نیستند.

راه کافی شدن این است که عمل کنید و از تجربه تان درس بگیرید.

باید اهدافی را تعیین کنید که به اندازه کافی بالا باشد تا در روند رسیدن به آن اهداف،تبدیل به کسی شوید که ارزشِ بودن داشته باشد.

تعهد؛میتواند شما را مرتبا از یک نقطه به نقطه بعد ببرد.

اگر متعهد باشید،هر کاری امکان پذیر است و همیشه یک راهی وجود دارد.

پایبند بودن به برنامه میتواند مارا از سقوط به دره شکست،برهاند.اما چگونه؟

اینکه به خود و مسیر و هدف خود متعهد باشیم که حتی 1 روز هم بدون تلاش،پشت سر نگذاریم.

باید پی ببرید که هرآنچه دارید انجام میدهید،اولین سعی شما برای آن است و هیچ چیز مانع راه تان نیست؛مگر اینکه خودتان بگویید که هست.

ممکن است شما مسئول زمین خوردن تان نباشید، اما البته همسئول از جا بلند شدن تان هستید!

پادزهر هر نگرانی، عمل هست.

کاری کنید!

وقتی شروع به تمرکز بر روی انجام دادن می کنید؛هم به نتیجه دست پیدا می کنید و هم به دیدگاهی جدید نسبت به شرایط تان!

برای تغییر آنچه برایتان پیش می آید،باید افکارتان را عوض کنید.

حال را بپذیرید و گذشته را رها کنید.

تنها زمانی که وجود دارد،همین حالاست و فردایی نیست.

اگر کاری را که میخواهید انجام دهید را امروز انجام ندهید؛پس هرگز آن را انجام نخواهید داد.چون فقط امروز است که وجود دارد.

بجویید و آنگاه خواهید یافت.

از میان ترس هایتان؛رشد کنید.

اگر همان کاری که همیشه انجام داده اید را انجام بدهید؛همان چیزی نصیب تان میشود که همیشه شده است.

آنچه زندگی مان را شکل میدهد،کاری نیست که هر از گاهی انجام میدهیم؛بلکه کاری است که به طور مداوم انجام میدهیم.

اهدافتان را طوری باید انتخاب کنید که الهام بخش شما باشد و اهداف ضعیفی نباشد.

بزرگی هدف وقتی مناسب هست که از حد توان فعلی تان،اندکی بیشتر باشد تا شمارا به یک چالش مثبت بکشاند.

اهدافتان را مکتوب و مرور کنید.اهداف،سوخت کوره موفقیت اند.

اهداف میتوانند کوچک باشند ولی سازنده باشند.

هرچه رشد کنید،اهداف شما به تغییر نیاز دارند.

اگر دست به اقدام نمیزنید؛یک دلیل دارد: میل به آن ندارید!

نباید به چیزی کمتر از آنچه میتوانید باشید؛رضایت بدهید.

اگر برای انجام کاری یک(چرا)ی به اندازه کافی بزرگ داشته باشید،میتوانید(چگونه)انجام دادنش رو پیدا کنید.

برای موفقیت لازم است بفهمید که به طور دقیق چه میخواهید؛چه چیزی جلوی رسیدن تان به آن را گرفته است؛چطور درد را به چیزی که جلویتان را گرفته است و لذت را با پیش رفتن مرتبط کنید و این کار را به طور مداوم انجام دهید.

موفقیت واقعی به بنیانی قدرتمند نیاز دارد.در مسیر دستیابی به موفقیت؛باید با موانع،درس ها و پیچ های تند جاده کنار بیایید.

امیدهای دروغین و خود فریبی ها؛سال ها ما را عقب انداخته است.
فراموش نکنید که هر لحظه حق دارید انتخاب کنید چه کسی باشید و چگونه رفتار کنید.

به قول تونی رابینز:بسیاری از انسان ها رویاهای بزرگی دارند ولی به علت باورهای محدودکننده شان هرگز برای تبدیل آنها به واقعیت اقدام نمی کنند.

قوی ترین وسیله برای غلبه بر تنبلی و افزایش بهره وری تان،توانایی شما در فکر کردن و برنامه ریزی و تصمیم گیری هست.

بزرگترین مانع مردم در مسیر رسیدن به موفقیت این نیست که آنها نمیدانند چه کاری باید انجام دهند.بلکه نمی توانند زمان و انگیزه کافی برای انجام کارهایی که از ظانها مطلع هستند؛بیابند.

علت عمده شکست ها؛عمل کردن بدون برنامه هست.

10% زمانی که شما صرف برنامه ریزی و سازماندهی کارتان پیش از شروع آن می کنید؛به اندازه 90% در زمانی که باید کار را انجام بدهید،صرفه جویی می کند

مدیریت زمان یعنی:تحت کنترل درآوردن توالی و ترتیب امور.

اگر به برنامه ریزی که انجام میدهیم،اولویت نبخشیم؛نمیتوانیم به ترتیب و در زمان موردنظر به هدفمان دست پیدا کنیم.

به بیان دیگر؛دیدگاه ما نسبت به زمان و اهمیت آن؛تاثیر عظیمی بر رفتار و انتخاب های ما دارد و باعث میشود که جهت گیری روشنی در مورد آینده مان داشته باشیم.

هیچگاه زمان کافی برای انجام همه کارها وجود ندارد ولی همواره زمان کافی برای انجام مهم ترین کارها وجود دارد.

به فرموده گوته:کارهایی که بیشترین اهمیت را دارند؛هرگز نباید در مقابل کارهای کم اهمیت بی دفاع باشند.

خودباوری یعنی اعتبار و وجهه تان نزد خودتان.خودباوری هسته مرکزی شخصیت هست.

با افزایش خودباوری میتوانیم به بهبود عملکرد و فعالیت خودمان کمک کنیم.

فراموش نکنید که دنیا پر از آدم هایی هست که منتظرند تا کسی پیدا شود و آنهارا تشویق کند تا همان کسی بشوند که آرزو دارند ولی مشکل اینجاست که هیچکس برای نجات آنها نخواهد آمد.

پس لطفا هرگز منتظر کسی نباشید تا شمارا همراهی کند و برایتان کاری انجام دهد.بنابراین برای بهترین عملکرد باید خودتان مشوق اصلی خودتان شوید.

اگر کسی نخواهد خود را تغییر دهد؛هیچ نیرویی در زمین نمیتواند او را به این کار وادار کند.

هرگز نباید اجازه دهید تا سختی های غیر قابل اجتناب یا مشکلات زندگی روزمره بر حس و حال و احساس شما تاثیر بگذارند.

همیشه کسی خواهد بود که نمیتواند شاهد پیشرفت شما باشد.نگذارید آن یک نفر خودتان باشید.

سطح خودباوری یعنی اینکه چقدر خودتان را دوست دارید و به خودتان احترام می گذارید؛که اصلی ترین عامل انگیزه و پشتکار شماست.

داشتن اراده ای شکست ناپذیر،تفاوت اصلی انسان های قوی با انسان های ضعیف هست.همین اراده شکست ناپذیر،به مرور زمان شمارا به انسانی عمل گرا تبدیل می کند.

در پشت تمام موفقیت های بشر، دوره ای طولانی ازپایبند به برنامه و تلاش مستمر و تمرکز روی هدف وجود دارد.

لحظه ای که مسئولیت کامل زندگی خودتان و وضعیت فعلی آن را بپذیرید،برای ایجاد تغییر زندگی؛اعلام قدرت کرده اید!

اصولا افرادی که بالاترین وظیفه شناسی در آنها وجود دارد؛کارآمدتر،قابل اعتمادتر،سازمان یافته تر،خودکفاتر هستند.

بزرگترین اشتباهی که گاه مرتکب می شویم،ترس از اشتباه کردن هست.

ولی در طی مسیر یاد می گیریم که این ترس را کنار بگذاریم.تا بتوانیم با کسب تجربه به موفقیت نزدیک تر بشویم.

ترس،همیشه انسان را محدود می کند و به هر روشی که شده باید بتوانیم به این ترس غلبه کنیم تا بتوانیم شروع کنیم.ترس،دشمن زندگی خوب هست.

نباید از این ترس فرار کرد و مواجهه به آن را به فرداهایی موکول کرد که هرگز از راه نمیرسند.

بسیاری از مردم دید محدودی دارند چون دیدگاه هایشان برگرفته از گذشته هست.

نباید اجازه بدهیم که گذشته،آینده ما را خراب کند.

 اجازه ندهید که ترس،فرصت های شمارا محدود کند.

گاهی با فکر کردن به گذشته غرق در خاطرات می شویم و تمرکز و زمان حال را از دست میدهیم و از رشد غافل می شویم.

در این زمان محدود زندگی باید سعی کنیم که بهترین خودمان را به نمایش بگذاریم.

باید بپذیریم که قادر به تغییر گذشته و رویدادهایش نیستیم.پس باید بر آینده و جلو رفتن تمرکز کنیم.

یکی از تلخ ترین لحظات زندگی آن است که با حسرت گذشته،زندگی کنید.

وظیفه ماست که از چالش ها،رویدادها وپیشامدهای زندگی؛برای توانمند ساختن خود استفاده کنیم.

زمان حال؛بهترین فرصت برای یادگیری،رشد و بهتر شدن از قبل هست.

فراموش نکنید که همیشه راهکاری برای تغییر وضعیت وجود دارد.

دلیلی برای ترس وجود ندارد،چون شما شکست ناپذیر هستید و فقط بر روی یادگیری و رشد و بهتر شدن نسبت به قبل تمرکز کنید.

باید بپذیریم که هیچ راه آسان و سریعی برای رسیدن به موفقیت و یا هرچیز خوب دیگری در زندگی وجود ندارد.و برای رسیدن به موفقیت باید از پله ها بالا رفت.

مطمئن باشید وقتی در برخی مسائل می گویید: چاره ای ندارد ؛ در واقع راه حل به شما بسیار نزدیک است.اینکه نمیدانید راه حل کجاست یا نمی توانید آن را ببینید؛به معنی این نیست که نمی توانید از عهده پیدا کردن آن بربیاید.فقط لازم است که دیدگاه تان را عوض کنید.

فراموش نکنید که مشکلات هر لحظه و همه جا هستند البته همراه با راه حل هایشان.

وقتی شروع می کنید و به مشکلات به چشم فرصتی برای پیدا کردن راه حل نگاه می کنید؛تمام پویایی های اطرافتان تغییر می کند.

موضوعی که در ادامه میخواهم به آن بپردازم؛شناسایی درد هست.

فراموش نکنید که درد همیشه راه را نشان میدهد.

نمیدانید که بزرگترین درد تو،همانا دردِ دیدنِ(درد) هست.

اگر برای وارد عمل شدن،با انگیزه شدن،موفق شدن،کاری را شروع کردن یا به پایان رساندن؛ نیاز به چیزی دارید که در جیب تان باشد و به شما قدرت و جسارت بدهد،شاید شما هم از انسان های ضمانت طلب هستید.

ضمانت گرایی حرکت ما را محدود می کند و مانع می شود قدرت مان را به تمامی به کار بگیریم و نتیجه ای جز پایین آوردن اعتماد به نفس ما،نخواهد داشت.

بهترین جنبه زندگی این است که تضمینی برای هیچ چیز وجود ندارد.

یکی از بهترین جوانبی که باید به فرصت تبدیل شود،همین هست.

اگر در اوج سختی و درد و مشقت گیر کردیم،با شناسایی علت و عامل آن میتوانیم در جهت بهبود اوضاع تلاش کنیم.

علت برخی از دوران های سخت این است که فرد در زمانی که باید تلاش نکرده و برای هدفش نجنگیده و به همین علت سال ها بار حسرت آن را به دوش می کشد.

ولی به محض درک این موضوع که اگر از آن بار سنگین حسرت و غرق در گذشته،فقط تجربه اش را متوجه شود و باقی اضافات را روی زمین بگذارد،تغییر شروع میشود.

در قدم اول باید خودش را ببخشد.

اینکه به هر علتی تلاش نکرده و موفقیتی را به دست نیاورده.یکی از سخت ترین مراحل همین بخشش خود است که اگر با موفقیت طی شود باقی مسیر را هموارتر می کند.

مهم این است که از راه رفتن دست نکشید و بدانید کسی که در مسیر است،امید دارد.

همانطور که مولانا گفته است:

( تو قدم در راه بگذار.راه خود را به تو نشان خواهد داد. )

شاید رسالت شما این است که الهام بخش بقیه باشید و آینده ای درخشان تر را به اطرافیانتان نوید دهید.

آیناز طوفانی