سلام، بهناز عدالت دوست هستم. از استان خراسان رضوی،شهرستان سبزوار،مدرسه نمونه رسالت.

 

رتبه ۷۳ منطقه ۲ و رتبه ۱۶۵ کشوری.

و داوطلب نظام جدید

به ترتیب زبان‌و‌ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران،شهید بهشتی،علامه طباطبایی

 

 

از تیر ماه ۱۳۹۸ 

– سال تحصیلی دهم 

سال دهم همانند یک دانش آموز تجربی درس میخواندم و سعی کردم با معدل بالا سال دهم را پشت سر بگذارم.از همان ابتدا برای شرکت در کنکور منحصرا زبان مصمم بودم اما به عنوان یک‌کنکور جانبی.

گذشت تا اینکه درسال یازدهم متوجه شدم که علاقه ام‌ مرا به سمت زبان بیشتر میکشاند تا تجربی و از همان موقع شروع به تحقیق و کسب اطلاعات درمورد کنکور منحصرا زبان کردم.

ازهمان‌سال یازدهم بود که بعد از مشورت با مشاور های‌ مختلف و افراد با تجربه تصمیم گرفتم که‌تمام‌ تمرکزم را فقط روی یک رشته بگذارم و زبان انتخاب من بود.

 از تابستان ۹۸ بعد از امتحانات خرداد سال یازدهم شروع کردم و به طور جدی برای کنکور کار کردم.

تازه ابتدای کاربود و من بسیار بی تجربه چه در بحث کنکور و چه در بحث مطالعه زبان تخصصی اما رفته رفته تجربه کسب کردم و کاملا در این زمینه حرفه ای شدم.

 

و سال دوازدهم برخلاف تمام درس های سنگین تجربی و توقع بیش از حد دبیران در مدرسه نمونه فقط و‌فقط برای کنکور زبان مطالعه داشتم.

از نظر روحی گاهی تحت فشار بودم اما ارزشش را داشت.

 

همیشه از این دوران وحشت داشتم و فکر میکردم درس خواندن در عید سخت است و‌نمیتوانم از فرصت تنها ۲۰‌روزه عید به خوبی استفاده کنم.اما کاملا برعکس شد.فکر میکنم بخش زیادی از پیشرفت من دقیقا در همان زمان نوروز حاصل شد و ساعت مطالعه من به بیشترین حد خود رسید.

 

 

برخلاف تمام سال ها با توصیه مشاورم تصمیم گرفتم ماه رمضان را روزه نگیرم چون نه تنها از شدت بی حالی نمیتوانستم درس بخوانم بلکه مشاورم هشدار دادند که ۳۰روز گرسنگی و تشنگی از نظر جسمی تاثیرات بدی برای کنکور دارد و انرژی زیادی را از من میگیرد.من هم با توجه به شناختی که‌از خود داشتم کاملا با ایشان موافقت کردم.

دوران امتحانات نهایی برای من بدترین دوران کنکور بود.به سختی میتوانستم درس های زبان را بخوانم و از نظر روحی تحت فشار بودم چون در طول سال هیچ درسی از دروس تجربی را نخوانده بودم اما این فشار عصبی تنها برای چند روز بود،بعد از پشت سر گذاشتن دو امتحان با موفقیت متوجه شدم که چندان کار سختی هم نیست و با شب امتحان خواندن توانستم همه امتحانات را پاس کنم و معدل دیپلمم هم ۱۸/۵۰ شد که قابل قبول بود.

متاسفانه دوران جمع بندی و آزمون های سه روز یکبار را دیر تر از بقیه شروع کردم و همین باعث شد از لحاظ روحی وضعیت خوبی نداشته باشم و تنها ۷۰درصد مطالب را جمع بندی کردم اما به صورت فشرده تعداد زیادی آزمون شبیه سازی کنکور شرکت کردم که به وضوح تاثیر آن را در کنکور حس کردم.

.

خوشبختانه کرونا مرا عقب نینداخت چون این حس که همه در خانه هستند و نه فقط کنکوری ها بلکه هیچ کس نمیتواند تفریحات قبل را داشته باشد به من آرامش میداد و این ایام را به یک فرصت میدانستم که از کم شدن تفریحات و استراحت هایم گله نکنم.

نمیدانم ‌‌چرا اما من از تعویق های کنکور هم ناراحت نمیشدم چون احساس میکردم زمان بیشتری به من هدیه داده شده تا قدری بیشتر از دروس بی پایان زبان تخصصی‌ را مطالعه کنم و در کنکور بهتر عمل کنم.

اما تعویق آخر که دوهفته به کنکور اعلام شد باعث شد که من دوروز از وقتم‌را از دست بدهم و‌پس از تکذیب این خبر از شدیدا عصبی شده بودم اما سعی کردم با آن کنار بیایم‌چون میدانستم استرس هرچه تلاش کرده ام را بر باد می‌دهد.

 ادبیات: کتابهای دکتر سبطی نشر دریافت

عربی: خیلی سبز

دینی: خیلی سبز

زبان عمومی: مبتکران شهاب اناری و آی کیو

زبان تخصصی: برای گرامر oxford english grammar و کتاب گرامر شهاب اناری

برای واژگان 504 و Focus on vocabulary 1و inside reading 1

برای ترتیب اجزای جمله صرفا تست تست و تست

برای مکالمه    idioms and phrasal verbs intermediate و advanced

و برای درک مطلب وکلوز هم کتاب قرمز شهای اناری +تمامی آزمون های کانون

 

کتاب عمومی کنکوریوم برای عالی بود و همینطور میکروطلایی دینی

 

ادبیات موضوعی درس میخوندم و‌به نظر من بدترین نوع ادبیات خوندن به صورت درس به درس هست ،عربی رو از پایه کارکردم و تونستم درهردو به سطح خوبی برسم و تست زیادی در مبحث ترجمه و قواعد زدم.در دینی به کتاب درسی توجه ویژه ای داشتم.

زبان عمومی هم تست فراوان باعث یادگیری من میشد و‌از درسنامه فارسی کتابها دوری میکردم.

برای زبان تخصصی هم در مباحث گرامر و کلوز و ریدینگ سعی میکردم با تست زدن به سطح بالایی برسم اما برای دروس دیگر به مطالعه بیشتر اهمیت میدادم. به طور کلی در خواندن زبان تخصصی از فارسی خواندن دوری میکردم.

خیر استفاده نمی‌کردم و‌به شدت مخالف استفاده از دی‌وی دی‌هستم،خیلی از آنها صرفا جنبه تبلیغاتی دارد. و اینکه در رشته منحصرا زبان هر فرد با تلاش خودش می‌تواند به بهترین درصد ها برسد.

 

قبل از عید با توجه به مدرسه رفتن به طور میانگین ۵ ساعت اما بعد از عید حدودا ۹ الی ۱۰ ساعت

هیچگاه نمیگذاشتم میزان خوابم کمتر از ۸ ساعت شود.

کانون قلمچی و‌سنجش

۷۱۰۰

با دقت تمام غلط ها و نزده ها و شک دارهایم را بررسی میکردم و‌نکات آن را در دفتر مینوشتم تا در زمان های بعدی مرور کنم.

در زمان آزمون تمام تمرکزم را روی آزمون می گذاشتم و سعی میکردم تمام آنچه را که در دو هفته قبل خوانده بودم پیاده کنم. برای زمان بندی هم در هر درس اگر حتی سوال اول هم بودم و زمان تمام‌ می شد به درس بعدی می‌رفتم و تایم هر درس را به خودش اختصاص می‌دادم.

 

دروس مهم را هر روز قرار در برنامه داشتم مثل ادبیات و واژگان. و در درسی زیاده روی یا کم کاری نمی‌کردم.

با تست زمان دار

کم کاری های ابتدای سال را جبران میکنم و بیشتر تلاش میکنم.

ادبیات نشر الگو چون صرفا تست نامه بود و درسنامه خوبی نداشت. پاسخ تست هاهم کامل نبود.

 

تست زدن

 

برنامه ریزی بلند مدت برای من مفید تر بود چون تعیین میکرد که تا چه زمانی باید چه دروسی را بخوانم.

گوشه کناره های کتاب بهترین مکان برای خلاصه نویسی است. تا جای ممکن از زیاده نویسی دوری کنید.

۶۰الی ۷۰ درصد تایمم را به دروس عمومی اختصاص می‌دادم. عمومی ها در کنکور زبان بسیار اهمیت دارد.

 به میزان متناسب هم مطالعه داشتم وهم تست کار میکردم. از متن کتاب درسی غافل نمیشدم.

 

ناامید نشوند چون با اندکی تلاش می‌توانند خودشان را به بقیه دانش آموزان برسانند.

 تنها بر دروس پایه تاکید داشتم.

تاثیر زیادی نداشت اما باعث شد که در مطالعه هر درسی حرفه ای تر و باتجربه تر بشم.

ادبیات عربی و واژگان

با حرف زدن با دوستان و‌خانوادن ام‌و مشغول کردن خودم به درس خواندن

بله خیلی وقت ها

راز و‌نیاز با خدا ‌‌و مدیتیشن یا یک‌موزیک انگیزشی بهترین راه برای افزایش انگیزه است.

خانه

خیر.فقط باعث حواس پرتی میشود

من در ماه های آخر که افت ساعت مطالعه داشتم و کمی سردرگم بودم مشاور گرفتم که خیلی به من کمک کرد اما از آنجایی که برنامه ریزی بلد بودم هیچوقت برنامه ریزی ام را به کسی نسپردم.

روزی یک ساعت اما بعد از عید خیلی کمتر شد

 

حدودا یک روز 

گاهی بسیار درگیر آن میشدم اما خانواده ام نقش مهمی در به دور کردن من از حواشی داشتند.

در بعضی موارد بیشتر برای آرامش روحی خود فرد که نسبت به درسی که خیلی ضعف دارد ترسش را کمتر کند.و البته تعداد کلاس نباید زیاد باشد.

تداوم و‌پیوستگی(حتی از تلاش زیاد هم مهم تر است)

و عدم استرس

 

بسیار بسیار زیاد

خیر.فامیل کنکوری خیلی‌ کم داشتیم و‌من اولین کنکوری فامیل بودم. بعد از من زیاد هستند.

در حد انتظارم بود اما با رتبه های آزمون های آزمایشی فاصله داشت.(آزمون ها بهتر بود)

بسیار کم

خیر. ابتدا ادبیات،بعد عربی.بعد زبان و بعد دینی

در سوالات اختصاصی هم یکی از ریدینگ هارا در اواسط آزمون پاسخ دادم و‌دوتای دیگر را در آخر.

نا امیدی بزرگترین عامل شکست شما دراین‌ مسیر است. حفظ روحیه و شاد بودن از هرچیزی در سال کنکور مهم‌تر است.حتی گاهی مهم تراز تلاش.

پدر مادر و مشاورم که همیشه همراهم بودن⁦️⁩