سخت یا آسان بودن سؤال‌ها اصولاً بحث مهمی نیست، زیرا کنکور یک مسابقه است. اگر سؤال‌ها سخت باشد، برای همه سخت است و اگر آسان باشد، برای همه آسان است. کنکور مثل امتحان مدرسه نیست. در کنکور نمره‌‌ی هر کس فقط در مقایسه با دیگران سنجیده می‌شود. اگر سؤال‌های یک یا چند درس سخت باشد، قوی‌ترها لطمه‌ی بیش‌تری می‌بینند. 

آن‌ها می‌خواهند و عادت کرده‌اند که به همه‌ی سؤال‌ها پاسخ دهند؛ پس وقت و انرژی بسیاری روی هر سؤال خواهند گذاشت و از نظر روانی لطمه‌ی بیش‌تری می‌بینند و حتی ممکن است زمان پاسخ به سؤال‌های ساده را نیز از دست بدهند. برای مثال در کنکور سال 89، درس زیست‌شناسی کمی متفاوت با سال‌های قبل مطرح شده بود و با اینکه داوطلبی توانسته بود زیست را بالای 80 بزند، اما باز هم در جلسه از نظر روحی به هم ریخته و کنترل خود را برای فیزیک و شیمی از دست داده بود. او فکر می‌کرد، زیست را خراب کرده و با همین روحیه‌ی تضعیف شده، بسیاری از محاسبات فیزیک و شیمی او نیز با بی‌دقتی همراه شد، در حالی که درصد بالای 80 برای زیست سال 89، درصد بسیار خوبی بود.

اگر در جلسه متوجه شدید که در درسی در آزمون، درصد مورد انتظار خود را کسب نمی‌کنید

(شاید هم اشتباه فکر کنید)، نا‌امید نشوید. درس‌های دیگری هست که هنوز می‌توانید خودتان باشید. این مهم است که برآیند یک آزمون خوب باشد. داوطلبان حرفه‌ایی مانند یک مبارز خستگی‌ناپذیر ممکن است در درسی ضربه بخورند؛ اما نفسی تازه می‌کنند و برای درس دیگر خودشان را مهیا می‌کنند. اگر به داوطلبان موفق بنگرید، می‌بینید که آن‌ها لزوماً بهتر، باهوش‌تر، سریع‌تر و قوی‌تر از دیگران نبوده‌اند،‌بـلـکــه پـشـتـکـار بیش‌تـری داشتـه‌انـد و زود تسلیم نشده‌اند.

گاهی همه چیز کمی تیره می‌نماید

باز روشن می‌شود زود

تنها بدان

این حقیقتی است

بارانی باید

تا که رنگین کمانی برآید

و لیموهایی ترش

تا شربتی گوارا فراهم شود

و شاید

روزهایی در سختی

تا که از ما

انسان‌های توانا بسازد.