به گزارش ایسنا و به نقل از یو.دبلیو نیوز، یک دادگاه اجرایی آلمان از دیوان قانون اساسی فدرال خواست تا تصمیم بگیرد که آیا محدودیت ورود به دانشگاه در رشته‌های پزشکی دانشگاه‌ها غیرقانونی و خلاف قانون اساسی است یا خیر.

سیستم سلامت آلمان از کمبود پزشکان برای درمان و مراقبت از بیمار، به ویژه در مناطق روستایی رنج می‌برد. پزشکان بیشتر از خارج از کشور استخدام می‌شوند.

دلایل مختلفی برای تعداد ناکافی پزشکان موجود در نظام سلامت آلمان وجود دارد.

در حالی که آلمان تاکنون هرگز فارغ التحصیل پزشکی زیادی نداشته، با این وجود باز هم بسیاری از آنها به دنبال حرفه‌ای در صنعت، به ویژه در بخش داروسازی هستند یا ترجیح می‌دهند که در کارهای تحقیقاتی شرکت کنند.

افزایش تعداد فارغ التحصیلان دختر به افزایش سهم کار نیمه وقت در بخش سلامت منجر شده است.

همچنین پزشکان نیاز به این دارند که از عهده مسئولیت بالایی که دارند، بربیایند. سرانجام، بسیاری از فارغ التحصیلان به دنبال درآمد بیشتر و شرایط بهتر کاری در کشورهای دیگر هستند. بنابراین داشتن فارغ التحصیلان پزشکی بیشتر لزوما به نفع بیمار نیست.

در حالی که مکان‌های تحصیل هر ساله افزایش می‌یابند، نمی‌توانند با تعداد روزافزون متقاضیان هماهنگ شوند. بیش از 43 هزار جوان در این ترم زمستان برای تصاحب تنها 9200 صندلی برای تحصیل در دانشگاهها رقابت کردند.

برنامه‌های کاربردی به آژانسی که با آژانس‌های استخدامی فدرال همکاری می‌کند، ارائه می‌شود و مسئولیت تخصیص محل‌های تحصیل در مقاطع ورودی محدود را دارد.

سیستم “numerus clauses” براساس میانگین نمرات در کارنامه مقطع متوسطه است و 20 درصد از صندلی‌ها برای کسانی که حداقل یک نمره عالی دارند، اختصاص یافته است. 20 درصد هم بیشتر به کسانی اختصاص می‌یابد که در گذشته پذیرفته شده‌اند و به اندازه کافی منتظر مانده‌اند. دانشگاهها در زمینه تصمیم‌گیری برای 60 درصد باقیمانده آزاد هستند.

بارها بحث شده است که این سیستم با ماده 12 قانون اساسی آلمان مغایرت دارد و بیان می‌کند که “همه آلمانی‌ها حق دارند آزادانه حرفه و تخصص، محل کار و محل تحصیل خود را انتخاب کنند.”

علاوه بر این، دیوان قانون اساسی فدرال قبلا در سال 1977 تصریح کرده بود که نیاز به شش سال یا حتی سالهای بیشتری انتظار برای تحصیل پزشکی قبل از ثبت نام، خلاف قانون اساسی است.

در حال حاضر دانشجویان رشته‌های پزشکی مجبور به گذراندن پانزده ترم هستند، در حالی که باید بتوانند طی 12 ترم فارغ التحصیل شوند.

اکنون قضات دادگاه‌های اجرایی گلزن‌کرشن تصمیم گرفته‌اند موضوع محدودیت ورود براساس سیستم “numerus clauses” را از دیوان قانون اساسی فدرال توضیح بخواهند.

اولا، آنها انتقاد می‌کنند که هیچ سهمیه‌ای برای ایالت‌های مستقل وجود ندارد که به نظر می‌رسد این امر به معنی رفتار نابرابر است؛ زیرا ارزیابی مدرک تحصیلی دوره متوسطه در هر ایالت متفاوت است.

دوم، زمان انتظار در رویه حاضر، بسته به سالی است که متقاضیان مدرک دیپلم خود را دریافت می‌کنند، که قضات اشاره می‌کنند به این معنی است که یک دارنده دیپلم که مدرک خود را چند سال پیش گرفته و اکنون تصمیم دارد پزشکی بخواند، می‌تواند صف را رد کند و افرادی که بعد از وی مدرک گرفته‌اند را جا بگذارد.

در نهایت، قضات “گلزن‌کرشن” استدلال می‌کنند که برای مدرک متوسطه اهمیت بیش از حدی قائل شده‌اند، به خصوص از آنجایی که معمولا در هنگام تصمیم گیری برای متقاضیان به عنوان عامل اصلی در نظر گرفته می‌شود.

فرانک اولریش مونتگومری، رئیس انجمن پزشکی آلمان و معاون رئیس انجمن جهانی پزشکی، می‌گوید: ما نیاز به پزشکانی داریم که نه تنها قادر به یادگیری هستند، بلکه از نظر مهارتهای اجتماعی هم خوب باشند.

مونتگومری معتقد است که علاوه بر مدرک متوسطه موسوم به “Abitur”، باید معیارهای دیگری نیز مانند خصوصیات روان شناختی، تعهد اجتماعی و تجربه حرفه‌ای مورد توجه قرار گیرد.

وی پیشنهاد ایجاد یک مرکز ارزیابی را می‌دهد که می‌تواند بیشتر روی متقاضیان و توانایی‌ها و نگرش‌های آنها متمرکز شود.

حکم دادگاه قانون اساسی فدرال ورودی رشته‌های دیگر مانند داروسازی، دندانپزشکی و دامپزشکی را نیز تحت تاثیر قرار داده است. با این وجود، ممکن است چند ماه طول بکشد تا دادگاه تصمیم نهایی خود را اعلام کند.