تاملند

پست تبلیغاتی

پست تبلیغاتی

رشتۀ خود را دوست ندارم؛ چه کنم؟

دهۀ هفتاد یا هشتاد، وقتی نتایج نهایی آزمون سراسری اعلام می­شد،  به داوطلبانی که در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی پذیرفته نشده بودند، می‌گفتیم که تنها راه موفقیت، ورود به دانشگاه و ادامۀ تحصیل نیست، اما این روزها هر داوطلبی می‌تواند وارد دانشگاه شود و ادامۀ تحصیل دهد و رقابت بر سر ورود به دانشگاه نیست؛ بلکه بر سر پذیرفته شده در رشته یا دانشگاهی خاص است؛ برای مثال، شاید بیش از 50 درصد دانش‌آموزان رشته علوم تجربی، در ابتدای ورود به این رشته، آرزوی این را دارند که در یکی از سه رشتۀ پزشکی، دندانپزشکی یا داروسازی پذیرفته شوند. مشخص است که چنین چیزی غیر ممکن است و تنها تعداد معدودی از داوطلبان گروه آزمایشی علوم تجربی جذب این سه رشته می­شوند و مابقی باید در سایر رشته‌های این گروه آزمایشی ادامه تحصیل دهند. رشتۀ خود را دوست ندارم؛ چه کنم؟
 

 
می‌خواهیم بگوییم اکنون که نتایج نهایی آزمون سراسری اعلام شده است و بی‌شک عده‌ای از داوطلبان در رشته و دانشگاه مورد علاقه و ایده‌آلشان پذیرفته نشده‌اند، چه باید بکنند؟ در این مطلب به راه‌کارهای موجود برای این دسته از داوطلبان و نکات مثبت و منفی هر راه اشاره شده است. به امید آنکه داوطلبان عزیز، بهترین راه را انتخاب نمایند.
 
ادامۀ تحصیل در رشته‌ای که پذیرفته شده‌اید
تعدادی از داوطلبان، با اینکه در رشته مورد علاقه‌شان پذیرفته نشده‌اند، ترجیح می‌دهند که در رشته پذیرفته شده ادامه تحصیل دهند. برخی از این افراد، بمرور به رشتۀ تحصیلی خود علاقه‌مند می­شوند و در آن موفق نیز می‌گردند؛ زیرا دانش‌آموزان ما اطلاعات دقیقی از رشته‌های دانشگاهی ندارند و بسیاری از اوقات، فقط بر اساس پسند خانواده و جامعه یا گفته‌ها و  شنیده‌ها،  رشته دانشگاهی خود را انتخاب می‌کنند و تازه بعد از ورود به دانشگاه با کمّ و کیف رشته تحصیلی خود آشنا می‌شوند و گاه حتی متوجه می‌شوند که به رشتۀ مورد نظر، بیشتر از رشته‌ای که تصور می‌کردند ایده‌آل آنهاست، علاقه دارند.
 
برای مثال، چند سال پیش یکی از دانش‌آموزانم تمام همّ و غمّش تحصیل در رشتۀ مهندسی برق بود، اما در رشتۀ مهندسی عمران پذیرفته شد. به یاد دارم که تا چند روز خواب و خوراک نداشت و احساس می‌کرد که همۀ آرزوهایش از دست رفته است. بعد از چهار سال که بار دیگر او را دیدم، گفت که برای کارشناسی‌ارشد همان رشته آزمون داده است و می‌گفت با اینکه در دانشگاه سر کلاس‌های رشته برق نیز  نشسته است، اما حالا می‌داند که به عمران بیش از برق علاقه‌مند است و در دوران تحصیل، فقط به خاطر موجی که در جامعه به راه افتاده بود و همه می‌گفتند مهندسی برق بهترین رشته است، این رشته را کعبۀ آمال خودش می‌دانست؛ تا جایی که باورش شده بود که واقعاً به آن رشته علاقه‌مند است.
 
دقت کنید که امکان ادامۀ تحصیل در مقاطع بالاتر، از هر رشته‌ای به رشتۀ دیگر وجود دارد؛ پس شما می­توانید در یک رشته مدرک کارشناسی خود را کسب کنید و در مقطع کارشناسی‌ارشد سراغ رشته‌ای بروید که در ابتدا به آن علاقه‌مند بوده‌اید.  
علت نارضایتی تعدادی از داوطلبان از رشته‌ای که قبول شده‌اند، شهر محل تحصیلشان است. ما نیز قبول داریم که بسیار بهتر است که دانشگاه یک فرد در محل سکونتش باشد، اما اگر رشته تحصیلی خود را دوست دارید و خانواده موافق این هستند که در شهری دیگر ادامه تحصیل دهید، با شرایط کنار بیایید و بدانید که تجربۀ زندگی و تحصیل در شهری دیگر، می­تواند بسیار سازنده باشد و شما را برای حضور در اجتماع آماده‌تر سازد؛ بخصوص که امکان دارد سال آینده در همین رشته پذیرفته نشوید.
 
عده‌ای نیز هیچ وقت نمی‌توانند با رشته تحصیلی‌شان ارتباط برقرار کنند و در نهایت به یک مدرک تحصیلی صرف، بدون هیچ بازدهی و ارزشی، اکتفا می‌کنند یا در نیمه‌های راه، تحصیل را رها می‌کنند و از خیر ادامه تحصیل می‌گذرند یا دوباره در آزمون سراسری شرکت می‌کنند. هر یک از موارد یاد شده، نازیبا و اشتباه است و صحیح نیست که آینده خود را به بازی بگیرید و باری به هر جهت در رشته‌ای تحصیل کنید؛ البته باید گفت این امکان وجود دارد که شما حتی در رشته‌ای که دوست دارید و جزو اولین انتخاب‌هایتان بوده است نیز پذیرفته شوید و در ادامه راه، از رشته‌ای که انتخاب کردید، پشیمان شوید و همین وضعیت برایتان پیش بیاید.
مهم این است که در ابتدا رشته خود را با شناخت کامل و براساس توانمندی‌ها و شرایط خود انتخاب کنید تا در نهایت پشیمان نشوید؛ اما اگر چنین شرایطی پیش آمد، و شما با وجود سعی و تلاش نتوانستید با رشتۀ تحصیلی‌تان ارتباط برقرار کنید، نسبت به شرایط موجود بی‌تفاوت نباشید و بی‌انگیزه ادامه تحصیل ندهید که این کار، جفا کردن به خودتان و جامعه است.
 
 
یک بار دیگر کنکور می‌دهم
طبق ضوابط سازمان سنجش آموزش کشور، داوطلبانی که در دوره‌های شبانه، غیر انتفاعی، پیام‌نور و مجازی پذیرفته می­شوند، می‌توانند در صورت عدم تمایل، انصراف دهند و در آزمون سراسری سال آینده شرکت کنند؛ از همین رو، تعدادی از داوطلبان در فرم انتخاب رشته بعد از رشته‌های ایده‌آل خود، رشته‌های دوره‌های شبانه، غیرانتفاعی یا پیام‌نور را انتخاب می‌کنند تا در نهایت اگر تمایل نداشتند، بار دیگر برای سال آینده کنکور دهند.
البته داوطلبان مردی که مشمول خدمت نظام وظیفه می‌شوند، اگر در دانشگاه پذیرفته شوند، از معافیت تحصیلی استفاده خواهند کرد و در صورت انصراف از تحصیل و قبل از گذراندن خدمت وظیفه عمومی، نمی‌توانند مجدداً در آزمون سراسری شرکت کنند و انجام این کار، مستلزم گذراندن خدمت سربازی است.
به هر حال، داوطلبان باید بدانند که مطالعه و کنکور دادن به امید پذیرش در رشته‌ای ایده‌آل، کار آسانی نیست؛ زیرا با اینکه امکان ادامۀ تحصیل برای همۀ داوطلبان وجود دارد، اما رقابت سنگینی در رشته‌های پر مخاطب به چشم می‌خورد؛ تا جایی که برخی از داوطلبان، طی یک سال منتهی به کنکور،  هفته‌ای 50 ساعت یا بیشتر مطالعه می‌کنند تا در رشتۀ مورد علاقه‌شان پذیرفته شوند.
حال داوطلبی که در سال چهارم، با وجود کلاس درس و حضور معلم، رتبه‌ای مناسب کسب نکرده است، آیا می‌تواند به تنهایی، یک سال تمام با جدیت درس بخواند، ضعف‌های خود را پوشش دهد و با بهترین داوطلبان سال آینده رقابت کند؟! متاسفانه  هر ساله شاهد حضور داوطلبان بسیاری هستیم که بعد از یک سال مطالعه، نه تنها رتبۀ بهتری کسب نکرده‌اند، بلکه رتبۀ آنها در سال بعد بدتر نیز شده است!
از سوی دیگر، داوطلبانی که در رشته‌های روزانه پذیرفته شوند، درصورت انصراف، یک سال از  دادن کنکور محروم می­شوند. مشخص است که برای یک داوطلب، بسیار دشوار است که بعد از دو سال رتبه‌ای مطابق میلش کسب کند و به رشته ایده‌آلش وارد شود. توجه داشته باشید، همان طور که پیش از این گفته شد، بسیاری از داوطلبان، شناخت دقیقی از رشته‌ها ندارند و شاید آن رشته‌ای که آرزویشان است، در نهایت انتظاراتشان را برآورده نکند.  
 

البته تعداد معدودی از داوطلبان نیز به دلیل مشکلی خاص نمی‌توانند در کنکور موفق شوند. این دسته از داوطلبان، با عزمی راسخ  خود را برای آزمون سال آینده آماده می‌کنند و می­توانند در این رقابت علمی جایگاه مناسبی را کسب کنند؛ اما همین افراد نیز با اینکه موفق می‌شوند، اعتراف می‌کنند که مطالعه و آمادگی برای کنکور، خارج از جوّ مدرسه و همکاری دبیران و همراهی سایر دانش‌آموزان، کار دشواری است و احتیاج به اراده‌ای آهنین دارد. رشتۀ خود را دوست ندارم؛ چه کنم؟

ارسال دیدگاه

1
0

1 نظرات جدید
0 پاسخ به نظرات
0 دنبال کنندگان
 
بیشترین واکنشها به نظر
داغترین موضوع نظر
1 نظر نویسندگان
  عضویت  
جدیدترین قدیمی ترین بیشترین رای
اطلاع از
ناشناس

ببخشید ولی مقاله بدردنخوری بود

تبلیغات متنی