به گزارش ایسنا،  در رقابت تنگاتنگ داوطلبان آزمون سراسری برای دستیابی به صندلی‌های دانشگاه‌های سطح یک کشور البته سود اصلی قطعا با موسسات آموزشی پیش از کنکور است که تنورشان گرم است و این نیاز داوطلبان را دریافته‌اند و می‌دانند خیلی از داوطلبان و خانواده‌ها برای آینده تحصیلی و شغلی خود حاضرند به هر میزان هزینه کنند تا نتیجه قابل قبولی را به دست بیاورند و در این راستا با تبلیغات فراوان و قول قبولی صد در صد تضمینی در کنکور این تنور را داغ‌تر می‌کنند.

خبرنگار ایسنا در روز دوم برگزاری آزمون سراسری به یکی از حوزه‌های امتحانی رفته و در خصوص میزان شرکت در کلاس‌های خصوصی و موسسات آموزشی و علت استفاده از این کلاس‌ها و میزان مفید بودن آن‌ها از داوطلبان سوالاتی را پرسیده است.

مریم سعادتی یکی از داوطلبان است که از کلاس‌های این موسسات استفاده کرده است و هدف خود از شرکت در این کلاس‌ها را قبول شدن در دانشگاه‌های برتر کشور عنوان می‌کند.

او می‌گوید: من در صورتی که دانشگاه خوبی قبول نشوم، قطعا سال دیگر مجددا در کنکور شرکت می‌کنم و هر دانشگاهی نمی‌روم. چون در حال حاضر آنقدر ظرفیت‌ها افزایش پیدا کرده است که قطعا در یک دانشگاه قبول می‌شوم، اما قبول شدن در دانشگاه خوب برای من خیلی مهم است.

این داوطلب آزمون سراسری اظهار می‌کند: من از تیر ماه در این کلاس‌ها شرکت کرده‌ام، روزی حدودا 14 ساعت درس خواندم و از ابتدا هم با مشاور تحصیلی در ارتباط بودم و امیدوارم نتیجه خوبی بگیرم.

این داوطلب کیفیت کلاس‌های آموزشی که از آن‌ها استفاده کرده است را نسبتا خوب ارزیابی می‌کند و می‌گوید: استفاده از این کلاس‌ها بهتر از این است که داوطلبان خودشان بدون هیچ برنامه‌ریزی درستی به صورت سرخود درس بخوانند. 

خانم میانسالی که مادر یکی از داوطلبان است و به همراه فرزندش در حوزه امتحانی حاضر شده است، با اشاره به اینکه هزینه زیادی برای کلاس‌های کمک آموزشی کرده است، گفت: ما حدودا 30 میلیون تومان برای دخترم هزینه کرده‌ایم و البته این میزان به غیر از هزینه کتاب‌های کمک آموزشی و تست بود.

وی می‌افزاید: دو سال پیش هم پسرم در کنکور شرکت کرد که کمی هزینه‌اش کمتر شد، اما تقریبا آن هم در همین حدود بود و در آخر هم یک دانشگاه متوسط قبول شد. البته معلوم نیست؛ شاید اگر آن هزینه را هم نمی‌کردیم اصلا قبول نمی‌شد.

او می‌گوید: واقعا هزینه‌های کلاس‌های کمک آموزشی بالا است و این موسسات هر چقدر هم کمک‌کننده باشند، درست نیست این همه هزینه‌های هنگفت را از مردم دریافت کنند و به نظرم با توجه به اینکه دیگر خواندن کتاب‌های درسی مدرسه برای قبول شدن در دانشگاه‌های خوب کافی نیست، بهتر است تعرفه‌ای و مقرراتی برای این موسسات وجود داشته باشد تا به راحتی هر مبلغی می‌خواهند برای خود تعیین نکنند.

این خانم ادامه می‌دهد: به هر حال هر فردی نگران آینده تحصیلی و شغلی فرزندش هست و حتی اگر به اثر بخش بودن این کلاس‌ها هم اعتماد نداشته باشیم دوست نداریم فرزندمان را از شرکت در آن‌ها محروم کنیم تا خیالمان راحت باشد همه امکانات را برای قبولی فرزندمان افراهم کرده و همه کارها را انجام داده‌ایم؛ حتی اگر مجبور باشیم مقداری از هزینه و پول را قرض کنیم.

هزینه‌های میلیونی مدرسان خصوصی 

مادر داوطلب دیگری در این راستا اظهار می‌کند: من برای اینکه دخترم در دانشگاه معتبری قبول شود، هزینه زیادی کرده‌ام و مدرس خصوصی گرفتم.

او در خصوص هزینه مدرس خصوصی می‌گوید: البته هر جلسه حدودا 2 ساعت است و در درس‌های مختلف هزینه‌ها متفاوت است. به طور مثال درس ریاضی هزینه‌اش از 600 تومان شروع می‌شود و تا 1 میلیون توامان ادامه دارد، ‌عربی از 500 تومان تا 700 هزار تومان است و شیمی و زیست حدودا 700 تا 2 میلیون تومان است.

وی ادامه می‌دهد: به نظر من بچه‌ها در مدارس به لحاظ علمی ورزیده نمی‌شوند  و حتی در کلاس‌های کنکور هم این اطمینان وجود ندارد که بتوانند در دانشگاه خوبی قبول شوند، چرا که بیشتر این موسسات آموزشی کنکور کلاهبردار هستند و من ترجیح دادم به جای اینکه در جایی سرمایه‌گذاری کنم که نتیجه‌ای هم در بر نداشته باشد، از کلاس خصوصی برای دخترم استفاده کنم.

این خانم ادامه می‌دهد: به نظرم بهتر است مسؤولان آموزشی کشور که در این امر دخیل هستند، فکری برای این موضوع کنند و سیستم آموزشی به نحوی چیده شود که در پایان مدرسه دیگر نیازی به استفاده از این کلاس‌ها نباشد.

البته در این میان هستند داوطلبانی که از همه امکانات محروم هستند و به واسطه اینکه خانواده‌های آنان توان پرداخت هزینه‌های نجومی کلاس‌های کمک آموزشی و خصوصی و … را ندارند، باید فقط به توان خود اکتفا کنند یا در موسسات آموزشی سطح پایین‌تر از این امکانات بهره مند شوند، در این جا فرصت نابرابر کنکور  بیشتر خودنمایی می‌کند و با وجود اظهارات فراوان مسؤولان در خصوص ایجاد فرصت‌های برابر آموزشی برای افراد با اختلاف طبقاتی، اختلاف عظیمی در رقم خوردن سرنوشت تحصیلی و شغلی را فراهم می‌کند.

در این زمینه مهدیه یکی از داوطلبان است که می‌گوید: با وجود هزینه‌های هنگفت کلاس‌های غیرانتفاعی کمک آموزشی، در این کلاس‌ها شرکت نکرده است.

این داوطلب آزمون سراسری اظهار می‌کند: من فقط به خرید کتاب‌های کمک آموزشی و نکته و تست اکتفا کردم که البته خرید این کتاب‌ها نیز هزینه زیادی داشت. البته در دوماه آخر نیز برای جمع‌بندی در برخی دروس مدرس خصوصی گرفتم تا رفع اشکال کنم.

او می‌گوید: من حدودا برای هر جلسه از درس‌ها به طور میانگین 200 هزار تومان پرداخت کردم، البته برای من خوب بود و خیلی از دوستانم تا 600 هزار تومان و حتی یک میلیون تومان هزینه کلاس داده‌اند.

وی می‌گوید: با این مقدار هزینه‌ای که کردم و نسبت به مقداری که درس خوانده‌ام، مطمئن هستم که در یک دانشگاه متوسط قبول می‌شوم، اما امید به قبولی در دانشگاه‌های با رتبه بالا را ندارم

همه داوطلبان استطاعت مالی برای استفاده از کلاس‌های آموزشی را ندارند

داوطلب دیگری در این زمینه اظهار می‌کند که بار دوم است که کنکور می‌دهد و از هیچ‌یک از موسسات کمک آموزشی و کلاس‌های خصوص استفاده نکرده است.

او در این رابطه ادامه می‌دهد: من هزینه شرکت در کلاس‌های آموزشی را نداشتم و سعی کردم با برنامه‌ریزی درسی و کتابهای کمک آموزشی برای کنکور آماده شوم.

وی ادامه می‌دهد: دقیقا هزینه‌ای را که برای کتاب‌های کمک آموزشی و تست متحمل شدم، نمی دانم؛ اما فکر می‌کنم بالای 500 هزار تومان خرج کردم.

این داوطلب اظهار کرد: از شهریور 95 شروع کردم و حدودا 10 ساعت در روز درس خواندم و نسبت به اینکه قبول شوم، امید دارم؛ چون ظرفیت پذیرش خیلی بالا است، اما مطمئن نیستم چه دانشگاهی و با چه کیفیتی قبول شوم.

یکی از داوطلبان می‌گوید که برای موفقیت در کنکور، مطالعه و تلاش خود را از سال دوم دبیرستان آغاز کرده است و از همان زمان تست زدن برایش اهمیت ویژه‌ای داشته است.

این داوطلب گفت: در طول سال‌های دبیرستان علاوه بر خواندن درس‌ها به صورت تشریحی، تست هم می‌زدم تا آمادگی بهتری برای کنکور داشته باشم و به همین دلیل کتاب‌های تست تمام دروس تخصصی را از همان‌ سال‌ها تهیه می‌کردم.

داوطلب کنکور سراسری در رابطه با میزان زمانی که در سال آخر به مطالعه اختصاص داده، گفت: شروع جدی مطالعه من از اوایل تیر سال گذشته بود و در شروع من بعد از مدرسه حدود چهار الی پنج ساعت مطالعه می‌کردم که این عدد در طول سال هم ثابت بود، اما در روزهای تعطیل به هشت تا 10 ساعت می‌رسید.

وی افزود: پس از تعطیلات عید میزان ساعات مطالعه من به بیش از 14 ساعت در روز می‌رسید که شامل مطالعه، تست و مرور مطالب گذشته می‌شد.

این کنکوری در پاسخ به سوال خبرنگار ایسنا مبنی بر برنامه‌های فوق برنامه و کلاس‌های کنکور، خاطرنشان کرد: من به مدرسه غیرانتفاعی رفتم که تمام وقت من را می‌گرفت و در بعضی روزها پس از پایان کلاس‌ها برنامه‌های مطالعه و تست‌زنی در خود مدرسه اجرا می‌شد و به طور کلی تمام برنامه‌های درسی من با مدرسه هماهنگ بود و خودم کلاسی در بیرون شرکت نکردم و حتی در تعطیلات عید و ایام امتحانات دی‌ماه در اردوی علمی مدرسه خود شرکت داشتم.

در رابطه با هزینه‌های انجام شده در طول دوران آمادگی برای کنکور این داوطلب به خبرنگار ایسنا گفت: هزینه شهریه مدرسه برای سال پیش‌دانشگاهی حدود 10 میلیون تومان بود که هزینه اردوهای آماده‌سازی عید و ایام امتحانات و همچنین هزینه برنامه‌های عصر مدرسه در آن گنجانده نشده بود و برای این برنامه‌ها هم مجموعا حدود سه میلیون تومان هزینه کردیم.

برای تمام دروس پایه و پیش‌دانشگاهی اعم از عمومی و تخصصی نیاز به تهیه کتاب تست داشتم که قیمت آنها از 20 هزار تومان شروع می‌شد و تا 45 هزار تومان هم می‌رسید و گاهی برای یک درس مجبور به تهیه چند کتاب از انتشارات‌های مختلف بودم. فکر می‌کنم در کل بیشتر از یک میلیون تومان برای تهیه کتاب تست و کمک‌آموزشی هزینه کردم.

به گزارش ایسنا، اگرچه در سال های اخیر  به دلیل افزایش ظرفیت‌ها قبول شدن در دانشگاه به سختی گذشته نیست، اما رقابت بر سر قبولی در کنکور جای خود را به رقابت برای قبول شدن در دانشگاه‌های برتر و سطح یک داده است که به جهت عدم کفایت آموزش‌های مدارس در این راستا به رشد قارچ گونه و روزافزون موسسات آموزشی و کلاس های خصوصی و استفاده خانواده‌های متمول از این کلاس‌ها دامن زده است.

کلاس‌هایی که در مواردی حتی استفاده از این کلاس‌ها و موسسات با وجود دریافت هزینه‌های هنگفت اثری مثبتی نیز در بر ندارد و تنها با شیوه‌های عجیب و غریب تبلیغات تلاش در جذب بیشتر افراد و درامدهای نجومی می‌کنند و در نهایت نیز در صورت عدم موفقیت دانش‌آموزان با همان شیوه‌ها عدم رعایت برنامه‌ریزی و استعداد دانش‌آموزان را در عدم قبولی موثر می‌دانند و مسؤولیت را از گردن خود سلب می‌کنند.

البته در این راستا ذکر این نکته نیز ضروری است که  بسیاری از افراد نیز از شرکت در همین کلاس‌ها به دلیل عدم تمکن مالی محروم هستند که این موضوع نابرابر بودن فرصت‌های آموزشی را بیش از پیش به چشم می‌آورد. موضوعی که باید مورد توجه مسؤولانی که سال‌هاست از ایجاد فرصت‌های برابر و عدالت آموزشی خبر می‌دهند، قرار گیرد.