در بیانیه این دانشجویان آمده بود: «زمانی که دانشگاه دانشجویی را می‌پذیرد، موظف است امکانات رفاهی، آموزشی و… را برای وی فراهم کند؛ بی‌هیچ عذر و بهانه‌ای. غذای باکیفیت حق دانشجوست، امکانات رفاهی مناسب، حق دانشجوست، تحصیل رایگان حق دانشجوست و… ما دانشجویان دانشگاه صنعتی سهند تبریز، پس از مدت‌ها سکوت و تحمل وضع موجود، دیگر صبرمان به سرآمده است و اعتراض خود نسبت به وضعیت به‌شدت اسف‌بار تغذیه در دانشگاهمان را با تحصن و اعتصاب غذا نشان می‌دهیم».

محمدعلی جعفری، عضو شورای صنفی دانشجویان دانشگاه سهند تبریز، درباره دلایل اعتصاب غذای دانشجویان دانشگاه سهند تبریز می‌گوید: «اعتصاب غذای دانشجویان دانشگاه، روز شنبه در ساعت ١٢ آغاز شد. حالا این اعتصاب به پایان رسید، اما تقاضا و مطالبات دانشجویی ادامه دارد. دانشجویان غذای سلف را از جلوی در ورودی سلف تا جلوی دفتر معاونت دانشجویی چیدند».

این فعال دانشجویی با اشاره به اینکه دانشجویان به کیفیت غذا اعتراض داشتند، افزود: «کیفیت غذا خیلی پایین بود و با پیگیری شورای صنفی هم به جایی نرسیده بود. به خاطر همین تحمل بچه‌ها تمام شد و تحصن کردند. این اعتصاب خودجوش بود و دانشجوها خودشان شروع کردند؛ اعضای شورای صنفی دانشجویی آمدند تا حرکت را مدیریت کنند، در این اعتصاب غذا دانشجویان با شعار، خواستار حضور مسئولان دانشگاهی شده بودند اما آنها در اعتصاب حضور پیدا نکردند. همین شد که اعضای شورای صنفی بعد از دیدار با مسئولان با آنها جلسه اضطراری تشکیل دادند. در این جلسه اعضای شورای صنفی دانشجویان و همچنین دو نفر از دانشجویان حضور داشتند و خواسته‌هایی را که در بیانیه آمده بود در حضور مسئولان دانشگاه بیان کرده و روی آن نیز پافشاری کردیم. در این جلسه نتایجی به دست آمد و صورت‌جلسه‌ای تهیه شد و همه امضا کردند».

جعفری درباره مطالبات مطرح‌شده نیز افزود: «ما پنج بند داشتیم که عبارت بود از بهبود کیفیت غذا، استخدام مشاور تغذیه که روی غذاهای سلف نظارت کند؛ بحث سوم گذاشتن وعده میوه و دسر در کنار غذا بود و همچنین درخواست تشکیل سلف آزاد کرده بودیم. از طرفی خواستیم که جریمه ژتون فراموشی که ۵٠٠ تومان است از بین برود. چون در دانشگاه ما اگر دانشجویی کارت غذایش را فراموش کند ۵٠٠ تومان جریمه خواهد شد. حالا تقریبا با مسئولان دانشگاه به نتیجه رسیدیم. مسئولان به ما قول دادند تا نیمه اول خردادماه یک ناظر تغذیه در دانشگاه استخدام شود و هر مشکلی که ناظر تغذیه از آشپزخانه ببیند آنها باید اجرائی کنند. همچنین یک وعده به میوه شام و دسرهای ناهار اضافه شد. در آخر هم درباره جریمه ژتون به ما گفتند این مسئله را بررسی می‌کنند و به ما خبر می‌دهند».

همچنین از هفته گذشته یک تحصن مشابه و البته کاملا خودجوش در دانشگاه زنجان نیز اتفاق افتاد و عکس‌های خوابیدن دانشجویان در سلف دانشگاه زنجان در صفحات مجازی منتشر شد. دانشجویان دانشگاه زنجان می‌گویند مطالبات آنها کاملا دانشجویی است.

آرش یکی از دانشجویان متحصن در سلف دانشگاه زنجان است و درباره این تحصن می‌گوید: «قضیه ما کاملا صنفی است. اتفاقی در سلف دانشگاه افتاد و بهانه‌ای شد برای صحبت‌کردن درباره مشکلات متعددی که در سلف ما وجود دارد. این مشکلات مربوط به رزرو اتوماسیون غذا بود و دانشجویان کاملا دانشجویی و صنفی تحصن کردند. قصه از این قرار بود که یکی از دانشجویان که برای غذاگرفتن به سلف مراجعه می‌کند، به خاطر تأخیر سه، چهاردقیقه‌ای به او غذا نمی‌دهند. و همین‌طور قیمت بالای غذای روزخرید یکی از شکایات دیگر ما بود. قیمت غذای روزخرید تقریبا دوبرابر غذای عادی است. ما داخل سلف قدیم دانشگاه زنجان که به آن سلف کوهستان می‌گویند ماندیم».

این دانشجو در ادامه می‌افزاید: «مطالبات ما هفت مورد است و در بیانیه‌های ما ذکر شده است. در این روزها برخوردهای امنیتی با بعضی دانشجویان خانم از طرف حراست انجام شده.. مورد داشتیم که حراست به خانواده دانشجوی خانم فعال در تحصن تماس گرفته و اتهامات سنگینی به جمع دانشجویی ساده و متحصن زده؛ اتهاماتی که خیلی سنگین است و مطمئنا اگر در دادگاه صالحه مطرح شود، بار حقوقی به همراه دارد. متأسفانه جو مسمومی هم از درون دانشگاه ایجاد کردند که می‌خواهیم با آنها مقابله کنیم». آرش می‌گوید در دو روز گذشته با معاون دانشجویی هم دیدار داشته‌‌اند، وی می‌گوید: «در صحبت با معاونت دانشجویی توافقاتی هم صورت گرفته اما از هفت مورد سر دو مورد خاص با ما کنار نیامدند. حالا بحث، فنی‌تر شده و باید ببینیم چه باید بکنیم. چیزهایی که معاون دانشجویی به ما می‌گوید شدنی نیست، در بررسی‌های ما شدنی به نظر می‌رسد…».

دکتر نجفیان، معاون دانشجویی دانشگاه زنجان درباره دلیل تماس حراست دانشگاه با خانواده دانشجویان دختر می‌گوید: «بحث ما تحصن خانم‌ها نبوده، این دانشجویان بعد از غروب آفتاب در کنار هم بودند و حراست اعلام کرد دخترخانم‌ها و آقاپسرها شب یک‌جا نباید بمانند؛ ما از آنها خواستیم که شب به خوابگاه برگردند تا رعایت شئونات بشود. در این ماجرا دو نفر از خانم‌ها از قبول این ماجرا سر باز زدند و ما برای اینکه آنها را مجاب کنیم در فضای مردانه نمانند با خانواده‌هایشان تماس گرفتیم».

جعفری در پاسخ به این سؤال که برای حل‌کردن این مسئله چه تدبیری اندیشیده شده نیز گفت: «شورای صنفی از این تحصن کاملا جداست و با این تحصن مخالف است. شورای صنفی می‌گوید کدام یک از این مطالبات را پیش از تحصن به مسئولان دانشگاهی اعلام کرده‌اید و آنها قبول نکردند؟ آدم شروع هر کاری را با تحصن انجام نمی‌دهد. هیچ کدام از دانشجویان به بنده یا مدیر امور دانشجویی مراجعه نکردند تا خواسته‌شان را اعلام کنند و ما بی‌اعتنایی کنیم. در ابتدا گفتیم هر چیزی راه و منطقی دارد و باید به مسئولان مراجعه کنید و ببینید اگر امکان انجام‌دادن نبود و کسی حرف شما را گوش نکرد تحصن کنید».

وی تأکید کرد: «این دانشجویان در بیانیه‌شان گفته‌‌اند هیچ دانشجویی در این تحصن حق مذاکره با مسئولان را ندارد. ما می‌گوییم اگر مذاکره نمی‌کنید چه طور می‌خواهید مشکل را حل کنید؟ بااین‌حال من دو شب پیاپی رفتم و با آنها مذاکره کردم. یک بند دیگر این بیانیه می‌گوید هیچ مسئولی حق ورود به تحصن را ندارد. باز ما گفتیم اگر ما را راه نمی‌دهید به دفتر ما بیایید تا مذاکره کنیم… برخی از خواسته‌های این دانشجویان اصلا امکان تحقق ندارد. اما برخی اجراشدنی است و ما گفتیم بگذارید در فضای منطقی این کار را پیش ببریم».

نجفیان گفت: «به نظرم دانشگاه همه سعه‌صدر و متانت را در برخورد با این دانشجویان انجام داده. روز گذشته با این دانشجویان صحبت کردیم و مسئله اینجاست که آنها نماینده مشخصی برای خودشان تعیین نمی‌کنند تا با ما حرف بزنند و هر بار ما با یک گروه خاص طرف هستیم. آنها حتی شورای صنفی را قبول ندارند در حالی که یک نهاد قابل قبول و مشخصی است».

معاون دانشجویی دانشگاه سهند تبریز در پایان افزود: «تدبیر ما گفت‌وگو و مذاکره است. آنها در بیانیه‌هایشان کلا مذاکره با مسئولان را ممنوع کرده‌‌اند، ما با آمریکا هم مذاکره کردیم و الان مسئولان دانشگاه از آمریکا بدتر هستند که با ما گفت‌‌وگو نمی‌کنند؟ برخی از خواست‌های آنها نامعقول است. در یک مورد می‌گویند دانشجویی که غذا را رزرو کرده اما از آن استفاده نکرده، باید هزینه غذا به او برگردانده شود. خب ما می‌گوییم همه ١٢ هزار دانشجوی ما اول هفته غذای یک هفته را سفارش می‌دهند و رزور می‌کنند و حالا اگر نیامدند غذایشان را بخورند ما این همه غذا را چه کنیم؟ هزینه غذایشان را برگردانیم و ١٢ هزار غذا هم روی دستمان بماند؟ من برای چه کسی غذا تهیه کنم؟ ۴٠ درصد غذا حداقل در این صورت هدر می‌رود. ما باید ببینیم شرایط چیست و بدانیم برای چند نفر باید غذا تهیه کنم؟ مگر بدون آمار می‌شود رستوران را اداره کرد؟ آنها صبحانه کامل خواسته‌‌اند الان هم صبحانه سرو می‌کنیم، اما در سلف دانشگاه. دانشجو می‌گوید می‌خواهم در اتاقم صبحانه بخورم، این از جهات مختلف مشکل دارد. برای توزیع غذا ما سلف آماده داریم، خدمات داریم و این شرایط به نظر غیرمنطقی است».

پس از صحبت‌های معاون دانشجویی دانشگاه زنجان درباره حمایت‌نکردن شورای صنفی این دانشگاه از تحصن دانشجویان با شورای صنفی دانشگاه زنجان تماس گرفته شد. جدا از معقول یا نامعقول‌بودن این مطالبات، بحث بی‌کیفیتی و همچنین گرانی غذا در سلف‌های دانشجویی همیشه وجود داشته است.