یاسمین قدیانی – رتبه 235 منطقه 1 – رتبه 390 کشوری – رشته ریاضی

رتبه 4 منطقه 1 گروه زبان خارجی – رتبه 5 کشوری

محمد معافی:در صحبت هایی که با خانم قدیانی داشتیم، متوجه شدم که تسلط ایشان روی درس های عمومی بوده است.

دوستانی که دروس عمومی آن ها قوی است، می توانند موفقیت چشم گیری در گروه زبان در کنار دیگر گروه خود به دست بیاورند.

منتها دانش آموز در این دوره باید تصمیم خود را بگیرد که اولویت اولش کدام باشد و باید بداند برنامه ریزی اصلی خود را روی کدام محور قرار بدهد.

ظاهراً خانم قدیانی رشته ریاضی را دنبال کردند، امّا با توجه به تقویت دروس عمومی نتیجه مثبتی در گروه زبان هم به دست آوردند.

خانم قدیانی شما خودتان تصمیم گرفتید که برنامه ریزی صحیحی را دنبال کنید و یا خانواده شما در این موضوع نقش داشتند؟

یاسمین قدیانی: بیشتر از هر چیز می توانم بگویم تأثیر خانواده ام بود، چون معمولاً دانش آموزان زمانی که کوچک تر هستند بیشتر به دنبال بازیگوشی و تفریح هستند و طبیعتاً این خانواده است که دانش آموز را راهنمایی می کند.

خانواده من هم به همین صورت و علی الخصوص مادرم خیلی پی گیر بود، تمام برنامه های درسی من را پی گیری می کردند، البته خیلی از دانش آموزان هم دوست ندارند که خانواده در امور تحصیلیشان دخالت کنند و من فکر می کنم این امر تا حدی هم طبیعی است و همه هم این حالت را دارند ، امّا با این وجود بهتر است حتی دانش آموزان از پدران و مادران خود بخواهند که “هر قدر هم که ما سرسختی کردیم باز هم شما حواستان به ما باشد.”

یعنی پدران و مادران حتماً حواسشان به فرزندانشان باشد که اگر در آزمونی شرکت کردند پی گیر کارهای آن ها باشند و کارنامه فرزندانشان را با هم بررسی کنند و سعی کنند در همه مراحل کمکشان کنند.

خیلی ها فکر می کنند که کسانی که در کنکور و در گروه زبان رتبه خوبی را کسب می کنند ، حتماً سابقه خوبی داشتند و در کلاس های مختلف زبان شرکت کرده اند، آیا برای شما هم به همین شکل بوده است؟

البته من تا قبل از دبیرستان به کلاس های زبان می رفتم ، امّا دروس عمومی بود که در رتبه زبان من تأثیر فوق العاده ای گذاشت و اگر جدا از رشته زبان در رشته های دیگری هم شرکت کنند اگر دروس عمومی خود را قوی کنند مطمئناً خیلی در رتبه زبان آن ها تأثیر می گذارد و به نظر من رتبه زبان ربطی کلاس های زبان ندارد.

 آیا در خانواده شما به صورت عادت گفت و گو اتفاق می اُفتد و اگر این گفت و گو اتفاق می افتد بیشترین موضوع این گفت و گو ها در یک سالی که شما برای کنکور درس می خواندید چه بود؟

بله، ما در خانواده کلاً در مورد همه چیز با هم گفت و گو می کنیم، یا در مورد اتفاقاتی که در مدرسه می اُفتاد و یا در مورد درس ها و این که خیلی از دانش آموزان در آن دوران از لحاظ روحیه ضعیف می شوند و اگر هر دانش آموزی خانواده خود را در جریان نمرات و تحصیل و مشکلات خود قرار دهد و از خانواده و به خصوص مادر خود کمک و راهنمایی بخواهد، مطمئناً خیلی موفق تر خواهد بود.

اگر در یک درس احساس می کردید که ضعف دارید و نیاز دارید که در آن درس تقویت شوید، آیا این موضوع را در خانواده مطرح می کردید؟

بله، مثلاً در آن دوره متأسفانه دانش آْموزان خیلی به این مسئله که ” دانش آموزانی که در کلاس های خصوصی شرکت می کنند درصدهای بالاتری را به دست می آورند” توجه می کنند و من هم اگر در درسی احساس ضعف می کردم این مسئله را با مادرم در میان می گذاشتم و مادرم به من می گفت: “کافیست به دانش آموزانی که از نقاط خیلی محروم هستند و توانسته اند رتبه های خیلی خوبی را به دست بیاورند بیشتر توجه کنی.” ، به همین دلیل من هم متوجه می شدم که این مسئله فقط یک بهانه است.

پس شما معلم خصوصی نداشتید؟ 

نه من معلم خصوصی نداشتم ، امّا واقعاً معلمان من خیلی خوب بودند و به نظر من اگر دانش آموزی در درسی احساس ضعف می کند بهتر است خودش آن درس را بیشتر بخواند و با تلاش بیشتر خود آن درس را جبران کند.

آیا شما در خانواده کسی را داشتید که تحصیلات آکادامیک داشته باشند؟

نه نداشتم.

برنامه ریزی شما بر چه مبنایی بود؟ آیا در برنامه ریزی های آزمون هم شرکت می کردید؟

بله ، در برنامه ریزی های آزمون هم شرکت می کردم، منتها بیشتر به برنامه های مدرسه توجه می کردم و فکر می کنم هر دو برنامه بیشتر در یک راستا قرار می گرفت.

در مدرسه کدام یک از معلمتان بیشتر روی درس خواندن شما تأثیر گذاشتند و شما بیشتر از او پیروی کردید؟

من واقعاً نمی توانم اسم یکی از معلمانم را بیاورم چون واقعاً همه آن ها خیلی خوب بودند.

آیا در آزمون های برنامه ای کانون شرکت می کردید؟ در چند نوبت شرکت کردید؟ آیا این آزمون ها توانست به شما برای رسیدن به نتیجه کمک کند یا خیر؟

به نظر من این آزمون ها از چند لحاظ اهمیت دارد، من زمانی که راهنمایی بودم به مدرسه غیر انتفاعی می رفتم و زمانی که خواستم به دبیرستان بروم به مدرسه دولتی رفتم و مادرم برای این که من عقب نمانم تصمیم گرفت من را در آزمون های برنامه ای ثبت نام کند.

از همان اول که در آزمون های کانون شرکت کردم با جایگاه خودم آشنا شدم، مثلاً دانش آموزی است که فکر می کند خیلی درس می خواند و حتماً رتبه یک را به دست می آورد امّا زمانی که در آزمون ها شرکت می کند متوجه می شود که این طور نیست و رتبه اش با آن چیزی که خودش تصور می کرده خیلی تفاوت دارد.

دیگر این که آزمون های برنامه ای کانون باعث می شود که دست دانش آموز در زمان بندی و مدیریت راه می اُفتد و این به نظر من خیلی مهم است.

من از اول دبیرستان در آزمون های کانون شرکت کردم و به صورت مستمر در این آزمون ها حضور داشتم و غیبت هم خیلی کم داشتم.

آیا می توانید آزمون ها و جمع بندی ها را تحلیل کنید؟

به نظر من دانش آموز باید بعد از هر آزمون ، آزمون خود را مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهد و اگر این کار را نکند خیلی ضربه می خورد، “این کار غلط است که اگر آزمونی را خوب دادیم پس دیگر نیاز به بررسی آن نداریم” و یا این که خیلی از دانش آموزان تصمیم می گیرند مباحثی را که هنوز درس نگرفته اند را آزمون ندهند در صورتی که این کار هم اشتباه است، باید این را در نظر بگیرند که ممکن است تا زمان خود کنکور هم نتوانند همه درس ها را بخوانند، نمی توانند که در کنکور شرکت نکنند.

اگر دانش آموزان آزمون های خود را ارزیابی کنند مطمئن باشند که در دفعه بعد خیلی آزمون ها را بهتر جواب می دهند و ارزیابی آزمون خیلی در موفقیت دانش آموزان در آزمون های بعدی تأثیر دارد.

شما هم در گروه ریاضی و هم در گروه زبان رتبه کسب کرده اید، انتخاب دانشگاهی شما کدام خواهد بود؟

ریاضی – رشته عمران.